درس نهم بزرگی در زندگی و مرگ

بزرگی در زندگی و مرگ واقعاً برای تو(نصیرالدوله)

حقّ است و آن یكی از معجزات می باشد .

گویا این مردمی كه پیرامون جسد تو ایستاده اند،

گروه هایی هستندكه درروزهای بخشش توبه دورت جمع می شدند.

گویا تو در میان آنها مانند خطیبی ایستاده ای

و همگی برای ادای نماز بر خاسته اند

و هنگامی كه درون زمین بعد از وفات تو،

تنگ شد از اینكه بزرگی تو را در بر گیرد .

[منظور این است كه زمین نتوانست پیكر گرانقدر تو را در دل خود جای دهد. ]

فضا و آسمان را قبر تو گردانیدند و لباسِ بادها را جایگزین كفن كردند.[اشاره به این است كه پیكر نصیرالدوله روی چوبه به صلیب كشیده شده بود و <باد> كفن او شده بود. شاعر می خواهد عظمت این وزیر مقتول را نشان دهد. ]

به علّت عظمت وجودت در میان مردم همچنان

با نگهبانان وپاسدارانی مطمـﺌـن محافظت می شوی.

وپیرامون تو شبانه آتش برافروخته می شود

در روزهای زندگی نیز این چنین بودی

مركبی را سوار شدی كه قبل از تو زیدبن علی

در سالیان گذشته بر آن سوار شد و به اوج بلندی رفت